De locaties achter songtitels

Hotel Yorba I Meer dan alleen een White Stripes Jam

In de zuidwestelijke Detroit buurt van Hubbard Farms staat het mysterieuze en legendarische Hotel Yorba. Hoewel het technisch gezien nog steeds een hotel is – je kan er voor $35/nacht overnachten – is het tegenwoordig deels bejaardentehuis, deels tijdelijke bestemming, deels reclasseringswerkplaats. Yorba is nog steeds trots op het iconische bord een paar verdiepingen boven het eigenlijke gebouw, dat in 1923 werd gebouwd met 300 kamers en een koffiehuis.

Toen de Yorba een rusthuis werd voor oudere vrijgezellen en een halfway house voor het Michigan Department of Corrections, kwam het hotel in een moeilijke periode terecht. Er waren berichten over zelfmoord, verkrachting, drugs en andere onfrisse activiteiten – waaronder die van een inwoner Yorb die zijn collega doodde met een zelfgemaakt zwaard. Maar Yorb is pas echt beroemd geworden toen Jack White er de naam van noemde in een vroeg White Stripes-nummer met de toepasselijke titel “Hotel Yorba”. Het nummer werd opgenomen in een van Yorba’s kamers, en de videoclip bevat clips van de buitenkant, hoewel Jack en Meg geen toestemming kregen om binnen te filmen.

AKA Broken Arrow I Noel Gallagher

Noel Gallagher wou kost wat kost voormalig Smiths-gitarist Johnny Marr als gitarist voor dit nummer. Hij vertelde NME: “Toen dit nummer begon, dacht ik: ‘Het klinkt als The Smiths, I f–ing love it.’ En natuurlijk klinkt het voor mij niet echt als The Smiths. Ik heb geprobeerd om Johnny Marr er op te laten spelen. Ik dacht dat hij er een echt ongelooflijke Johnny Marr gitaar op zou hebben gezet. Maar ik belde hem, we wisselden een week of twee berichten uit, en toen hij in LA was, was ik er niet, en toen ik in LA was, was hij er niet en het is er nooit van gekomen. Maar ik vind het geweldig.”

Het nummer is getiteld naar Neil Young ‘s Broken Arrow ranch in La Honda, Californië, dat is vernoemd naar een nummer dat hij schreef voor Buffalo Springfield’s album uit 1967, Buffalo Springfield Again. Young was altijd al een belangrijke inspiratiebron voor Gallagher: zo coverde hij “My My, Hey Hey (Into the Black)” op het Oasis live album Familiar to Millions.

Algiers I Calexico

Het titelnummer van de zevende studio LP van de uit Tucson, Arizona afkomstige Americana/Alternative Country band Calexico. Het album werd genoemd naar, geïnspireerd door en opgenomen in het Algiers District van New Orleans.

Calexico frontman Joey Burns legde hij uit hoe ze inspiratie haalden uit de locatie: “De studio, die The Living Room Studio heet, is een prachtig gebouw. Het is een oude, volledig houten Baptisten kerk uit de jaren 1930. De omgeving, de ruimte, de toon hebben echt geholpen om inspiratie op te doen voor de manier waarop we speelden en schreven, en dan uiteindelijk de manier waarop dingen werden opgenomen op tape. Deze houten kamer is anders dan de kamers waar we schrijven en opnemen in Tucson, waar de fundering meestal van beton is. De houten vloer heeft echt geholpen om een heleboel interessante tonen naar voren te brengen – vooral de drums en de staande bas en het orgel. Het was geweldig. 

En in zo’n andere ruimte te zijn, had voor mij een effect op het schrijven. Niet iedereen kan ergens heen gaan om te schrijven en op te nemen. De meeste bands hebben al materiaal klaar en gaan naar binnen om het zo snel mogelijk af te krijgen. We gaven onszelf ongeveer 10 dagen om daarheen te gaan en te zien waar we mee konden komen, en zodra we daar aankwamen, begonnen de ideeën gewoon te stromen.”

Cyprus Avenue I Van Morisson

Van Morrison groeide op in Hyndford Street 125 in Belfast in een bescheiden huis zonder badkamer (ze gebruikten een bijgebouw). Het was de arbeiderswijk van de stad, met een rij pakhuizen. Cyprus Avenue, een paar blokken verder, was een plaats voor de rijken en Van wilde daar ooit wonen.

Morrison liep vaak Cyprus Avenue op en neer als hij tijd in gedachten doorbracht; dit nummer geeft uitdrukking aan de staat van rust waarin hij zich tijdens deze wandelingen bevond.

Een geliefd nummer onder hardcore fans, Morrison sloot concerten in de jaren ’70 vaak af met “Cyprus Avenue”.

In 1991 bracht Morrison een nummer uit met de titel “On Hyndford Street”, dat ook teruggrijpt naar zijn kindertijd. Cyprus Avenue wordt in die tekst genoemd:

Picking apples from the side of the tracks / That spilled over from the gardens of the houses on Cyprus Avenue 

Op zijn 70ste verjaardag speelde Morrison twee shows op Cyprus Avenue, maar hij speelde dit nummer op geen van beide optredens.

Ghosts Of Saturday Night (After Hours At Napoleone’s Pizza House) I Tom Waits

De melancholische,  beatpoetische afsluiter van Waits’ album The Heart Of Saturday Night. De zachte, minimalistische piano en Waits’ milde gruizige stem, nog niet zo gelooid en verweerd als later het geval zou zijn,  maakt van “Ghosts” een spoken word nummer.

In zijn latere muziek worden Waits’ teksten abstracter en op sommige momenten gewoon ronduit vreemd, maar dat is hier niet het geval. “Ghosts” schetst op poëtische wijze een portret van het einde van een zaterdagavond. Dat is alles. We weten zelfs waar het gebeurde. 

“Ghosts” is geschreven vanuit Waits’ ervaringen als afwasser en kok bij Napoleone’s Pizza House in National City, Californië. De zaak werd oorspronkelijk geopend in 1958 (toen Waits negen jaar oud was). Vandaag staat het restaurant er nog steeds en wordt het gerund door de zoon van Sal Crivello, die Waits in dienst nam. 

“Tom begon er toen hij op de middelbare school zat,” zegt Sal Crivello op de website van de winkel. “Ongeveer 16 jaar oud. Hij was verlegen in het begin, maar ik denk dat dat gewoon was omdat hij jong was. Hij deed de afwas, en werd daarna kok. Hij was een uitstekende werker. Hij maakte goede pizza’s.”

Volgens de website van Napoleone’s waren ze in die beginjaren de “after hours Stomp” van National City. Gelegen vlak bij National City Boulevard, die vandaag de dag bekend staat als de “mijl van de auto’s” vanwege al zijn dealers en galeries, was het de plek waar de feestvierders naar toe gingen om de nacht af te sluiten (of in te laden om verder te gaan). Dit was toen Waits er werkte.

Waits werkte ongeveer vijf jaar bij de pizzeria en beweert dat ze tot de beste jaren van zijn leven behoorden. 

Als ik er nu op terugkijk, fungeert het lied als een geweldige kroniek van een tijdperk van de Amerikaanse cultuur dat voor altijd verloren is gegaan. Mensen gaan nog steeds uit naar bars, natuurlijk, maar die scène is radicaal veranderd met de vooruitgang van home entertainment opties. Jack Nicholson heeft ooit gezegd dat het epische clubgebeuren van de jaren ’60 en ’70 het meest verwoest is door het verschijnen van AIDS. 

Wat de reden voor de transformatie ook is, de wereld die wordt vastgelegd in “Ghosts Of Saturday Night” zal nooit meer bestaan. Gelukkig was een van de grootste dichters van de muziek er om een beschrijving voor de eeuwen te schrijven.

Waits vergat nooit zijn band met de Napoleone’s. Nadat hij hoorde dat Sal Crivello was overvallen, belde Waits naar de winkel om te kijken hoe het met hem ging. Hij is ook minstens een keer langs geweest sinds hij beroemd is. Het restaurant heeft een portret van Waits aan de muur hangen.

Holocene I Bon Iver

Frontman Justin Vernon: “Het is deels vernoemd naar het huidige  (geologische) tijdperk, maar het is ook de naam van een bar in Portland waar ik een donkere nacht van de ziel had.”

Vernon is geboren en getogen in Eau Claire en woont daar nog steeds. Het nummer heeft drie coupletten over drie verschillende periodes van zijn leven in de stad Wisconsin. “De titel is een metafoor voor als het niet goed met je gaat. Maar het is ook een lied over verlossing en je realiseren dat je iets waard bent; dat je speciaal en niet speciaal bent op hetzelfde moment.”

Het werd uitgebracht als de tweede single van Bon Iver op 5 september 2011 met op de b-kant een cover van Peter Gabriel’s “Come Talk To Me,” die oorspronkelijk werd uitgebracht in april 2011 als een limited-edition 7-inch voor Record Store Day.

Bon Iver huurde de Australische beeldend kunstenaar Nabil Elderkin in voor de videoclip van het nummer. Elderkin heeft ook gewerkt met Kanye West, Frank Ocean en Common. Hij filmde de clip tussen de gletsjerlandschappen van IJsland, waarin een jonge jongen te zien is die door de rotsachtige, schilderachtige landschappen reist. De clip was ook te zien op de website van National Geographic.

Mariana Trench I Bright Eyes

Uitgebracht op 21 augustus 2020, in een tijdperk van Covid-19, klimaatverandering en een verdeeld Amerika, is Down In The Weeds Where The World Once Was een soundtrack voor een onrustige wereld. Hier kijkt Conor Oberst omhoog naar Mount Everest, het hoogste punt op aarde. Hij kijkt ook naar beneden, naar de diepste plek, de Mariana Trench, ongeveer 10.900 meter onder het oppervlak van de Stille Oceaan. 

Look up at that Everest / Look down in that Mariana Trench / Look now as the crumbling 405 falls down / When the big one hits

Zei Oberst tegen The Sun: “Het is misschien niet de meest creatieve metafoor aller tijden, maar het idee is de samenvoeging van alle mogelijke hoogtepunten en dieptepunten tout court…”

Queens of the Stone Age’s Jon Theodore en Red Hot Chili Peppers’ Flea vormen de ritmesectie. Oberst is een grote fan van Mars Volta’s album De-Loused in the Comatorium uit 2003, waar Theodore en Flea allebei op meespeelden. Singer-songwriter Miwi La Lupa uit Buffalo zorgde voor de aanvullende harmonieën.  

De druk in de Mariana Trench is meer dan acht ton per vierkante inch – of 50 jumbo jets boven op je.

Als je een munt in de Marina Trench zou gooien, zou het meer dan een uur duren voor je de bodem bereikt.

Op 23 januari 1960 werden de Zwitserse ingenieur Jacques Piccard en US Navy kapitein Don Walsh de eerste mensen die de diepste plek op het aardoppervlak verkenden toen zij met de duikboot Trieste een diepte van 10.916 m bereikten in de Mariana Trench.

Talk of the Town I Pretenders

Genoemd  naar een echte Londense nachtclub. Gelegen aan Leicester Square, opende het in 1900 als “The London Hippodrome,” en het bood onderdak aan verschillende circusacts, variétéshows en muzikale optredens. In 1958 werd het gerenoveerd en heropend als “The Talk of the Town”, en werd het een cabaretrestaurant waar vele artiesten optraden, waaronder Frank Sinatra en The Temptations. In 1982 werd het gesloten en nieuw leven ingeblazen als nachtclub onder de naam “The Hippodrome”. In 2009 werd het opnieuw gesloten, dit keer met plannen om er een casino van te maken.

De tekst etaleert het verlangen naar een schijnbaar onbereikbare liefde. Ze zouden verwijzen naar Ray Davies, de frontman van de Kinks,  die wat later een kind zou krijgen met Chrissie Hynde.

Chrissie Hynde deelde de inspiratie voor het liedje tijdens een optreden in het BBC Songwriters Circle programma in 1999: “Ik had een jongen in gedachten die mij bij de soundchecks  tijdens onze eerste tournee was opgevallen … Ik heb hem nooit gesproken. Ik herinner me dat de laatste keer dat ik hem zag, ik hem gewoon in de sneeuw liet staan, ik had nooit iets tegen hem te zeggen. Ik heb dit voor hem geschreven, dus in het onwaarschijnlijke geval dat je dit ziet, heb ik aan je gedacht.”

Tenth Avenue Freeze Out I Bruce Springsteen

Dit nummer vertelt de ontstaansgeschienis van de E Street Band. Op Springsteens eerste album in 1973 bespeelde hij veel van de instrumenten zelf en schreef de bijhorende teksten. De band kwam pas op de voorgrond op hun volgende album, dat later dat jaar uitkwam en waarin hun naam werd opgenomen: The Wild, the Innocent & the E Street Shuffle. 

Tegen de tijd dat Springsteen in 1975 Born To Run uitbracht, was zijn E Street band van cruciaal belang voor het geluid. Later bracht Springsteen de albums Nebraska en The Ghost Of Tom Joad uit zonder de band, maar die verkochten lang niet zo goed als de albums waar ze op speelden.

Tenth Avenue loopt door E Street in Belmar, New Jersey. De band ontleende zijn naam aan de straat, waar hun toetsenist, David Sancious, woonde. Springsteen heeft echter gezegd dat hij geen idee heeft wat een “Tenth Avenue Freeze-out” is.

De “Big Man” in het derde couplet is Clarence Clemons. Springsteen ontmoette hem in 1971 toen Clemons binnenkwam in een club genaamd de Student Prince in Asbury Park, New Jersey, waar Bruce aan het spelen was. Het was een stormachtige nacht, en de deur vloog uit de scharnieren toen Clemons binnenstapte. Springsteen zou erover praten hoe hij “Letterlijk de deur uit de hengsels blies.” Clemons werkte toen als maatschappelijk werker en speelde in een Jersey Shore bar band toen hij zijn grote doorbraak kreeg met Bruce.

“Tenth Avenue Freeze-out” is een van Springsteen’s meest populaire live songs. Bij veel van zijn vroege shows, was het het eerste nummer in de set.

Springsteen gebruikte het jaren om de band voor te stellen waarbij hij de bijdrage van elk bandlid in de verf zetten (Roy Bittan – foundation, Little Steven – soul, etc.), eindigend met Clemons.