Lane schreef mee aan twee van Cave’s signature songs, “From Her to Eternity” en “Stranger Than Kindness,” voordat ze haar eigen unieke solowerk uitbracht

De singer-songwriter Anita Lane, die meeschreef aan enkele van de meest memorabele songs van The Birthday Party en Nick Cave and the Bad Seeds, is op 61-jarige leeftijd overleden. Een oorzaak en datum van overlijden zijn nog niet bekendgemaakt.

Als soloartiest schreef Lane donkere, weelderige kamerpop die schatplichtig was aan Burt Bacharach en Serge Gainsbourg. Met haar lichte, luchtige falset kon ze door de arrangementen van Mick Harvey heen prikken. Als tekstschrijfster bij de Birthday Party en de Bad Seeds had ze een gave voor het schrijven van de griezelige en morbide teksten die de visitekaartjes waren van Cave’s vroege werk. Cave voert nog steeds enkele Bad Seeds-nummers uit die Lane mede geschreven heeft, zoals “From Her to Eternity” en “Stranger Than Kindness”.

Harvey, een voormalig Birthday Party- en Bad Seeds-lid die ook Lane’s solowerk produceerde, plaatste een foto van Lane op Instagram, genomen in Berlijn in 1995. Hij voegde 43 hart emoji’s toe, “een voor elk jaar dat ik van je heb gehouden.” Cave’s vrouw, Susie, plaatste een eerbetoon aan Lane op Instagram. “Darling Anita, We love you so much,” schreef ze met een gebroken hart emoji. Vervolgens citeerde ze de tekst van Cave’s lied “Sad Waters”. “Van haar tot in de eeuwigheid,” schreef Nick Cave. “We houden van je, Anita.”

Biografische details over Lane’s leven voordat ze Cave ontmoette zijn vaag, maar toen ze 17 was, werd ze in 1977 aan hem voorgesteld door gitarist Rowland S. Howard, die op dat moment met Cave in de Boys Next Door speelde. Ze studeerde beeldende kunst aan Melbourne’s Victorian College of the Arts, de Gallery School, volgens Ian Johnston’s Cave biografie, Bad Seed. Ze werd drie maanden later van school gestuurd omdat ze niet kwam opdagen, maar vond een nieuw thuis in de ontluikende punkscene van de stad.

“Ik denk dat iedereen tot leven kwam uit punkrock, al dat gevoel dat in die tijd rondging,” vertelde ze Melody Maker in 1988. “Het was grappig voor ons, want we waren niet arm, arbeidersklasse of erg overstuur. Wat waren we dan? Ik weet het niet. Het kon me nooit schelen wat iemand deed of wat de mode was. De smaken die ik toen had, waren toevallig in de mode en dat is waarschijnlijk ook het geval met Nick. We waren toevallig op tijd.”

Lane en Cave werden al snel verliefd, en binnen korte tijd begon ze samen met hem teksten te schrijven. Toen de Boys Next Door de Birthday Party werden en naar Londen verhuisden, verhuisde Lane met hen mee. Hun eerste gepubliceerde samenwerking was “A Dead Song,” een stekelig nummer met abstracte beeldspraak als “with words like blood and soldier and mother,” dat verscheen op de Birthday Party’s LP van 1981, Prayers on Fire.

“Lane’s songteksten liggen in onze kamer op stukjes papier die koffiesprongen ophopen die groezelig worden en worden weggegooid,” zei Cave in Bad Seed, “maar ‘A Dead Song’ – dat is onsterfelijk geworden. Ze schreef mee aan “Dead Joe” en “Kiss Me Black,” van de Birthday Party LP Junkyard uit 1982, volgens de “exquisite corpse” methode, waarbij zij en Cave om beurten een regel schreven. Ze bleef bijdragen aan Cave’s muziek na het uiteenvallen van de groep en nadat zij en de zanger in 1983 uit elkaar gingen.

“Anita is een ongelooflijk getalenteerd persoon en gaf veel ideeën,” vertelde Cave in 1997 aan Melody Maker, waarbij hij spijt betuigde over de manier waarop hun creatieve en persoonlijke relaties met elkaar verweven raakten. “Ze gaf ze aan mij. Ze was erg gul. En na een tijdje leek dat haar rol te worden: zichzelf aan mij geven terwijl ik gewoon door raasde. Ik deed het niet opzettelijk.”

Als lid van de Bad Seeds schreef Lane mee aan Cave’s signatuursong, het kakofonische, broeierige “From Her to Eternity”, het titelnummer van hun album uit 1984. Het nummer beschrijft een man die geobsedeerd is door het meisje dat in het appartement boven hem woont. “Hot tears come splashin’ on down/Leaking through the cracks,” zingt hij, “Down upon my face/I catch ’em in my mouth.” Ze hadden de woorden samen geschreven op een late avond in hun flat in Brixton Hill in Londen.

Ze schreef ook mee aan het romantische “Stranger Than Kindness”, een vreemd en rustig nummer op de Bad Seeds’ plaat Your Funeral … My Trial uit 1986, met de gitarist van de band, Blixa Bargeld. “Your sleeping hands, they journey, they loiter/Stranger than kindness,” luidt een van de suggestieve teksten van het nummer. “Het was gewoon hoe ik me op een dag voelde,” zei Lane over het nummer in Bad Seed. “Ik had de hele tijd verdriet en verlangde naar iets. Ik had vaak dat verdriet, alsof het in mijn borst regende. Cave en ik zijn nooit echt gestopt met elkaar te zien, maar we waren niet samen op dat moment. Toen ik jong was, was ik niet jaloers omdat ik van mezelf hield, maar ik werd jaloerser toen ik ouder werd.”

“Anita Lane schreef dat over mij,” vertelde Cave aan Melody Maker in 1997. “Het is een erg pissig liedje, maar ook erg mooi.” De titel “Stranger Than Kindness” gebruikte hij onlangs voor een museumtentoonstelling en bijbehorend boek over zijn leven en carrière. Een foto uit het boek van Cave en Lane samen verscheen in een recente fotogalerij van Rolling Stone.

Ze werkte mee aan verschillende opnames van leden van de Bad Seeds gedurende de rest van de jaren ’80.